Aktywność psa! Ile ruchu naprawdę potrzebuje twój pies?

\

Nie da się zaprzeczyć temu, że każdy pies potrzebuje nie tylko typowej aktywności na spacerach, pozwalającej na zaspokojenie potrzeb fizjologicznych, ale również dodatkowych ćwiczeń. Mogą one nauczyć psa współpracy z człowiekiem, zachęcić go do nawiązywania relacji
z czworonogami czy kształtowania niektórych zachowań. Często wpływają też pozytywnie na sylwetkę psa i jego zdrowie.

1. Aktywność psa według rasy.

Pewne ramy i oczekiwania w związku z psią aktywnością można określić, patrząc na rasę psa. Psy ozdobne – zazwyczaj miniaturowe – wymagają mniej ruchu aniżeli psy ras pracujących. Wbrew pozorom przedstawiciele ras dużych i olbrzymich również, z uwagi na szybkie męczenie się, przeciążanie serca czy stawów, często potrzebują mniej aktywności niż czworonogi od nich mniejsze. Warto mieć na uwadze, że rasy brachycefaliczne, czyli te, których pyski są płaskie, mają naturalne ograniczenie ruchu z uwagi na budowę czaszki
i górnych dróg oddechowych. Będą one o wiele szybciej się męczyć, gorzej znosić intensywny wysiłek oraz wyższe temperatury.

2.Rodzaje aktywności – czy to ważne?

To bardzo ważne! Zarówno w kontekście potrzeb psychicznych psa, jak również predyspozycji fizycznych. Istnieje jeden rodzaj aktywności, który polecany jest wszystkim czworonogom bez względu na wiek, nawet
w przypadku np. schorzeń stawów – jest to pływanie. Doskonale kształtuje mięśnie, pozwala psu harmonijnie budować sylwetkę, a jednocześnie odciąża stawy, kręgosłup czy serce.Problem jednak w tym, że nie każdy pies lubi pływać. W takiej sytuacji dobrze jest dopasować aktywność do predyspozycji i charakteru psa. Formy ruchu, które mocno podkręcają emocje, np. aportowanie, dobrze jest łączyć z umiejętnością wyciszenia czworonoga – choćby za pomocą węszenia.

3. Czy trenować z psem?

Dobrym miejscem na psie spotkania jest wybieg dla czworonogów. Gdy takiego brak w mieście, a przepisy nie pozwalają na puszczenie psa luzem, możemy zorganizować spotkanie psiarzy na łączce na uboczu. Warto pamiętać, że ze smyczy spuszczamy jedynie psa nauczonego powrotu na komendę.

A co w przypadku, gdy trenujemy z czworonogiem sport albo przygotowujemy się do wspólnej pracy? Wtedy lepszym miejscem na trening będzie odpowiedni, przygotowany do tego celu, ogrodzony teren prywatny. Oczywiście możemy korzystać z przestrzeni publicznej, ale dobrze jest rozważyć, ile da nam to korzyści, a ile ewentualnej niewygody. Choć las zdaje się idealnym miejscem do węszenia i spacerowania, to nasz pies nie powinien chodzić po nim bez smyczy.